Asel hanım Sahil gezisinde!!! 06-09-2020

Özlem sarı dedi ki:

Ben ölmekten hiç korkmazdım evlat,
Seni kucağıma alıncaya kadar.
Ya dedim, bana birşey olursa
Kim sarar, kim kollar seni ben kadar ?
Bir evladın babasına güvenmez mi insan ?
Ama ben babana bile güvenemezdim evlat.
Seni büyütmeliydim.
İlk adımlarını attığında elini ben tutmalıydım.
Okula seni ilk ben götürmeliydim.
Okul heyecanını ilk ben yaşamalıydım.
İlk sevgilini bana anlatmalıydın.
Diplomanı alıp havaya ellerimizi ilk birlikte kaldırmalıydık.
Yalvardım Allah’a beni onun için yaşat.
Seni kendime bile emanet etmekten korkarım ben.
Nasıl bir duyguydu annelik ?
Beş dakika önce kucağına verilen biri için kaygılanır mı insan bu kadar ?
Bunları düşünürken gözlerimin içine baktın ve güldün.
Neydi o gülüş…
ÖMÜR MÜ?
Parmağımı yakaladın havada.
SEN ELLERİME VE YÜREĞİME DEĞEN EN GÜZEL ŞEYDİN.
Saatlerce böyle göz göze kalabilirdim.
Ayıramadım gözlerimi senden.
Zaman dursun istedim.
Sarıldım sana evlat.
Kokladım, öptüm.
Sahi neredeydin sen ?
Hep derlerdi inanmazdım. “Kucağına bir al, keşke daha önce olsaydı diyeceksin.” Sahi ne vardı senden önce ?
Sanki yeni doğmuş gibi değil,
Benimle doğmuş gibiydin.
Sen iyi ki doğdun evlat.
Bütün varoluşların sebebi,
Sensin artık evlat ❤